|
سلطان قلبها
چهارشنبه 91 اسفند 16 :: 5:40 عصر :: نویسنده : مرتضی امینی خواه
برهوتِ بی کسی یعنی همین جا جایی که من ایستاده ام جایی که شما ایستاده اید یعنی کشمکش بین مرزِ نبودن و خواهشِ بودن تنهایی؛ یعنی تخت خواب های خسته یعنی خودت در آغوش خودت با یک بال شکسته باید دست برداریم از انتظار از حسرتِ جاده ها از چشم های همیشه به راه از فکر رفته هایی که باز نمی گردند در سرزمینی که هر طرفش خورشیدی غروب می کند هیچ فردایی تکرار می کنم هیچ فردایی روزِ موعود نیست. موضوع مطلب : |
درباره وبلاگ  منوی اصلی آخرین مطالب پیوندها آمار وبلاگ بازدید امروز: 14
بازدید دیروز: 6
کل بازدیدها: 85250
 |
|
 |
